Ayrton Senna Special: Deel 19 : Ayrton bij Lotus - Veel podiums en een overwinning op Spa Francorchamps (1985)

De eerste seizoenshelft kon als volgt worden samengevat: Kwalificatiebeest, rijden aan de leiding van de wedstrijd en onbetrouwbaarheid. Ayrton stond volgens de kenners te laag in het kampioenschap. We hebben gesproken in ons eerste deel betreffende het seizoen 1985 over de gemiste kansen. In dit deel spreken we over de wederopstanding en vertellen we over de uitgestelde race op Spa-Francorchamps.

Opmars in Oostenrijk

Na een slechte kwalificatie zou Ayrton als de race vanaf de zevende rij vertrekken. "Het was mijn slechtste positie op de grid. Er bleven een aantal auto's op de grid staan, daarna raakte ze elkaar. Ik kon er gelukkig omheen rijden. Na één ronde besloot de wedstrijdleiding de race te stoppen", vertelde Ayrton. "Ik snap eigenlijk niet waarom ze dat deden, de baan was eigenlijk vrij. We kregen een herstart." Tijdens de eerste ronde van de afgebroken start was Ayrton al opgeklommen naar de achtste positie.  "Het rechte stuk op de Österreichring is altijd moeilijk bij de start. Bij de herstart was Rosberg het beste weg. Ik was op dat moment in het middenveld. Het was een hele zware race voor het materiaal, daardoor waren er veel uitvallers. Het was belangrijk om de auto gezond te houden. Ik bleef gedurende een lange tijd op mijn positie rijden. De McLarens waren het snelste gedurende dat weekend. Ik had een gevecht met Warwick en Fabi. Ik wist dat Prost niet in te halen was. Ik besloot om op veilig verder te rijden. Er vielen uiteindelijk een heleboel coureurs uit; Mansell en Lauda zorgde ervoor dat ik plotseling op de tweede plek reed. Ik moest er voor zorgen dat ik de Ferrari's achter me kon houden. Dat gebeurde uiteindelijk ook en ik finishte als tweede. Het was slechts mijn tweede finish van dit seizoen", vertelde Ayrton toen hij na afloop van het Grand Prix-seizoen zijn medewerking gaf aan een documentaire over het jaar 1985.

De laatste keer in Nederland

Een vierde plaats op de grid en een goede start betekende dat Ayrton als tweede de Tarzanbocht in ging. Keke Rosberg nam de leiding vanaf de eerste rij, polesitter Nelson Piquet in zijn Brabham liet zijn motor afslaan. Gedurende het begin van de race kwam Ayrton onder druk te staan van Alain Prost. De Franse McLaren-Tag-coureur kon Ayrton uiteindelijk in de veertiende ronde inhalen, hetgeen Niki Lauda iets later ook deed. Toen leider Rosberg uitviel in de twintigste ronde kreeg Ayrton zijn virtuele podiumplaats weer terug. Hierna volgde een solide race die Ayrton op de derde plaats kon afsluiten. Een overwinning zat er halverwege de race niet meer in en Ayrton besloot zijn materiaal heel te houden. Winnaar Lauda was uiteindelijk iets meer dan twee tienden eerder over de streep dan Alain Prost. Ayrton reed op bijna vijftig seconden als derde, hij moest aan het einde van de race een aanstormende Michele Alboreto achter zich houden. In het kampioenschap steeg Ayrton met deze derde plaats naar de vierde plaats in het kampioenschap. Een pole position op Monza kreeg met een derde plaats tijdens de race een uitstekend vervolg op de serie podiumplaatsen die Ayrton wist te scoren. In een enerverende race waar Keke Rosberg, zoals zo vaak in 1985, met problemen de Williams Honda in de pits moest parkeren, moest Ayrton alleen Prost en Piquet voor zich dulden. Hierbij mag natuurlijk de inhaalactie van Piquet op Ayrton niet ontbreken. Piquet, de Ayrton altijd 'de taxichauffeur uit Sao Paulo' noemde, maakte op het rechte stuk van Monza een agressieve beweging tegen zijn landgenoot. Eigenlijk is hier nooit echt aandacht voor geweest, maar de actie van Piquet die op zeer hoge snelheid plaatsvond was 'over de top'. Hier zat ergens een blijk van 'disrespect' in, aangezien Piquet zich min of meer 'impressed' voelde door het enorme krediet wat Senna in zijn thuisland Brazilië kreeg.

Glorieuze overwinning op Spa Francorchamps

Een week na de Italiaanse Grand Prix werd de Belgische Grand Prix gereden. De Lees verder op de volledige sitewedstrijd, oorspronkelijk gepland voor 2 juni, werd ingehaald omdat de veiligheid voor de coureurs destijds niet gegarandeerd kon worden. Tijdens de kwalificatie had wereldkampioenschapsleider Alain Prost zijn McLaren op pole position gezet. Ayrton was slechts 0.097 seconde langzamer dan de Fransman. Ayrton maakte de beste start en ging als eerste door de La Source-hairpin. Piquet spinde en Prost kon hem maar net ontwijken. Aan het einde van de eerste ronde was de voorsprong van Ayrton, die toen al een meester bleek in natte weersomstandigheden, zeer ruim. Prost reed uiteindelijk het gat naar Ayrton dicht terwijl de baan aan het opdrogen was. Nadat er een droge lijn ontstond besloot Ayrton op het juiste moment naar binnen te gaan. Teamgenoot de Angelis nam de leiding over. Kort daarna maakte ook de Angelis zijn pitstop en dat bracht de leiding opnieuw in handen van Ayrton. De Lotus kreeg nu Nigel Mansell achter zich aan. In de tiende ronde spinde Mansell, hij kon zijn tweede plaats behouden, maar zijn achterstand op Ayrton groeide. Een korte tijd later begon het weer te regenen en Ayrton bouwde zijn voorsprong uit tot uiteindelijk 28 seconden. Bij het vallen van de vlag werd Mansell tweede en Prost derde. Met zijn tweede overwinning van het seizoen kwam Ayrton met 32 punten op de derde plaats in het kampioenschap. Zijn achterstand op Alain Prost was 37 punten. Precies die 37 punten die hij in het begin van het seizoen verloren had door een reeks pechgevallen.

Het einde van het seizoen

Ayrton eindigde het seizoen met een tweede plaats op Brands Hatch en met uitvalbeurten op Kyalami en Adelaide. Hierbij moet vermeld worden dat Ayrton eigenlijk niet in Zuid-Afrika wilde starten. Ayrton, een man van eer en geweten kon zich in 1985 niet vinden in de 'apartheid' die het land voerde. FISA-president Balestre vond het nodig om de kas van de FISA te spekken door daar de Grand Prix te houden. Uiteindelijk kwam hij enkele dagen na de Grand Prix met de mededeling dat de wedstrijd in Zuid Afrika niet terug zou keren op de kalender vanwege de apartheid. Dit was onder andere tegen het zere been van Ayrton die door de Braziliaanse overheid was verzocht om geen deel te nemen. Ayrton liet de beslissing, omdat hij onder contract stond bij Lotus, over aan teammanager Peter Warr. Ayrton zou later tijdens een interview met een Braziliaans ochtendblad kenbaar maken dat hij vanaf die periode anders ging kijken tegen Jean-Marie Balestre. Wij zullen de zaken Senna/Balestre in een ander deel ruimschoots bespreken.

Eindstanden in het wereldkampioenschap van 1985:

Coureurs:

 1. Alain Prost, McLaren-Tag, 73 (76) punten
 2. Michele Alboreto, Ferrari, 53 punten
 3. Keke Rosberg, Williams-Honda, 40 punten
 4. Ayrton Senna, Lotus-Renault, 38 punten
 5. Elio de Angelis, Lotus-Renault, 33 punten
 6. Nigel Mansell, Williams-Honda, 31 punten

Constructeurs:

 1. McLaren-Tag, Prost & Lauda, 90 punten
 2. Ferrari, Alboreto & Johansson, 82 punten
 3. Williams-Honda, Rosberg & Mansell, 71 punten
 4. Lotus-Renault, Senna & de Angelis, 71 punten
 5. Brabham-BMW, Piquet & Surer, 26 punten
 6. Ligier-Renault, De Cesaris, Lafitte & Streiff, 23 punten

https://www.gptoday.net/nl/nieuws/f1/-246553/ayrton-senna-special-deel-16-ayrton-bij-lotus-gezichtsverlamming-1985

https://www.gptoday.net/nl/nieuws/f1/-246561/ayrton-senna-special-deel-17-ayrton-bij-lotus-masterclass-in-estoril-1985

https://www.gptoday.net/nl/nieuws/f1/-246582/ayrton-senna-special-deel-18-ayrton-bij-lotus-ongelukkige-eerste-helft-van-het-seizoen-1985