Satoru Nakajima was in 1986, toen hij zijn debuut maakte voor Lotus-Honda in de Formule 1, het beste wat Japan te bieden had op autosportgebied. Als fabriekscoureur van Honda won hij vijf kampioenschappen in de Japanse Formule 2. In 1981 won hij zijn eerste kampioenschap. Al zijn titels behaalde hij met een Honda V6-motor.
Nakajima was door Honda naar voren geschoven om Nigel Mansell in 1986 bij Williams te vervangen. De Japanse fabrikant was de exclusieve leverancier van het Britse team. Frank Williams weigerde om Nigel Mansell te dumpen en na zijn twee overwinningen op Brands Hatch en Kyalami was het voor Honda onmogelijk om eisen te stellen. Nakajima werd door Honda in de wachtkamer gezet en men plaatste hem in 1986 als fabriekscoureur van Ron Tauranac (Ralt) in de Formule 3000. Nakajima bleef eveneens actief in de Japanse Formule 2 voor Heros Racing. Nakajima werd opnieuw kampioen en bleef hierbij ex-Formule 1-coureur Kazuyoshi Hoshino voor. In de Formule 300 kende hij een aardige campagne met zeven punten uit zeven races. Door zijn 'double duty' kon Nakajima niet deelnemen aan Europese wedstrijden als hij in Japan reed.
Lotus besloot de Japanner aan te trekken als teamgenoot van Ayrton Senna. Ondanks het feit dat Nakajima het tijdens iedere kwalificatie moest afleggen tegen het Braziliaanse wonderkind scoorde hij in vier wedstrijden punten. Volgens de huidige puntentelling zouden dat er 51 zijn. Volgens de puntentelling van 1987 waren het er zeven.
Grand Prix | Tijd Ayrton | Tijd Satoru |
Brazilië | 1:29.002 | 1:34.445 |
San Marino | 1:25.826 | 1:30.545 |
België | 1:53.426 | 1:58.649 |
Monaco | 1:23.711 | 1:28.890 |
Detroit | 1:40.607 | 1:48.801 |
Frankrijk | 1:07.024 | 1:10.652 |
Groot Brittanië | 1:08.181 | 1:10.619 |
Duitsland | 1:42.873 | 1:46.760 |
Hongarije | 1:30.387 | 1:34.476 |
Oostenrijk | 1:25.492 | 1:28.786 |
Italië | 1:24.907 | 1:28.160 |
Portugal | 1:18.354 | 1:22.222 |
Spanje | 1:24.320 | 1:28.367 |
Mexico | 1:19.089 | 1:22.214 |
Japan | 1:42.783 | 1:43.685 |
Australië | 1:18.488 | 1:20.891 |
Nakajima vervolgde zijn Formule 1-carrière na zijn Lotus-avontuur bij Tyrrell. In 1991 kreeg Tyrrell de beschikking over de V10-Honda motor die McLaren in 1990 de wereldtitel bracht. Nakajima legde het af tegen teamgenoot Stefano Modena, die tijdens de Grand Prix van Monaco grote indruk maakte in de kwalificatie. Na 1991 zat het Formule 1-avontuur voor Nakajima er op. Hij werd testcoureur voor het geheime Honda-project uit 1993. In de serie 'Haven't made the grid' hebben wij hier in het verleden aandacht aan besteed.
Na zijn race-carrière besloot Satoru een eigen team te starten. Hij won in 1999 met Tom Coronel onder de naam Nakajima Racing het Formule Nippon-kampioenschap. Satoru heeft twee racende zonen: Daisuke en Kazuki. Kazuki Nakajima schopte het bij Williams tot de Formule 1, in zijn latere carrière won hij met Fernando Alonso en Sebastien Buemi de 24-uur van Le Mans voor Toyota. Dit seizoen zullen Tadasuke Makino en Alex Palou de kleuren van Nakajima Racing verdedigen tijdens het Super Formula-kampioenschap. Aanstaande zondag is hiervan de eerste wedstrijd op het YouTube-kanaal van "Let's go Racing" te zien.
Reacties (1)
Login om te reagerenvettigeherder
Posts: 1.664
Die halve seconde van Gasly valt dus best mee ?