Ayrton Senna Special: Deel 30 - Oorlog in het team - Perfecte start ondanks uitvalbeurt in Rio (1989)

McLaren wisselde in de winter van 1988-1989 naar Honda V10-motoren. De nieuwe Honda-motor was het antwoord op de wijziging in de reglementen voor 1989. Turbo-auto's werden verboden en de Japanners besloten al gedurende het seizoen 1987 met de ontwikkeling van de Honda RA109-E te beginnen. De auto, de MP4/5 zag zijn debuut tijdens de pre-season tests en was meteen op snelheid, tevens was de auto betrouwbaar.

Brazilië

Ayrton was vastbesloten om voor de eerste keer zijn thuisrace te winnen. Hij wist precies wat er voor nodig zou zijn om dit voor elkaar te krijgen: "Afgezien van de snelheid moet de auto goed in balans zijn en betrouwbaar zijn aangezien het circuit heel veeleisend is en de hitte bijna ondraaglijk zal zijn." Tijdens de kwalificatie reed Ayrton zijn 30e pole position uit zijn carrière. Ricardo Patrese reed de Williams Renault naar de tweede startplaats en was bijna één seconde trager. Teamgenoot Alain Prost kwam niet verder dan de vijfde plaats, zijn achterstand bedroeg liefst 1.470 seconde. Het was duidelijk dat Ayrton niet alleen naar zijn thuisland was gekomen om de Grand Prix te winnen, maar ook om een basis te leggen voor zijn tweede wereldtitel.

Bij de start was Patrese net iets sneller weg dan Ayrton, het leek er in eerste instantie op dat Patrese de auto iets naar binnen liet komen waardoor Ayrton een move naar rechts moest maken. Dit is niet het geval geweest. Braziliaanse media gaven Patrese de schuld van de aanrijding die Ayrton met de Ferrari van Gerhard Berger kreeg, maar dit was geen objectief oordeel van de Zuid-Amerikanen. Senna kneep Berger en James Hunt, commentator bij de BBC legde haarfijn uit aan de kijker wat er mis ging: "Berger kwam naast Senna te zitten en op dat moment maakte Senna een beweging naar rechts. Dat is 'out of order' en hij ziet zichzelf gemangeld". Ayrton verloor zijn voorvleugel en kwam daarna de pits in. Zijn kansen op een goed resultaat waren verdwenen en Mansell won uiteindelijk de race. "Het is jammer om op zo'n manier een ongeluk te hebben want onze auto was heel goed. De MP4-5 is competitief en betrouwbaar. Ik denk dat we dit kunnen bewijzen in San Marino", verklaarde Ayrton na afloop van de race.  

San Marino (1e veldslag)

Bij aankomst in Italië kreeg Ayrton een groots onthaal van de Tifosi. Het was apart dat een niet Ferrari-coureur zoveel applaus kon krijgen vanaf de Italiaanse tribunes. Op het rechte stuk hing een vlag met de mededeling: "Senna i tifosi de Napoli te espettano Ferrari 90" (Senna de fans van Napoli verwachten je in 1990 bij Ferrari). Het was al gedurende een langere tijd duidelijk dat Ferrari's-teambaas Cesaro Fiorio onder de indruk was van de Braziliaan. Op de baan behaalde Ayrton opnieuw de pole met 0.225 seconde voorsprong op Alain Prost. Voorafgaande aan de start werd er, volgens Alain Prost, een pact gesloten tussen Ayrton en Prost. Degene die de eerste bocht als eerste door zou komen zou de race mogen winnen.

De start op zondag was voor Ayrton. Hij nam de leiding met Prost op de tweede plaats. In de vierde ronde crashte Gerhard Berger in Tamburello. De zware crash zorgde ervoor dat de auto in de brand vloog en de race gestopt werd. Berger werd Lees verder op de volledige siteuit de auto gehaald en naar het ziekenhuis gebracht met gebroken ribben en tweedegraads brandwonden. Na een oponthoud van bijna één uur werd de race herstart. Bij deze herstart nam Prost de leiding maar kwam Ayrton langzij bij Villeneuve. Hij haalde Prost in en nam de kop van het veld. De tijd van de eerste ronden zou worden meegeteld in de eindstand. De inhaalactie van Ayrton bij Prost zou uiteindelijk de boeken in gaan als 'het begin van de oorlog'. De Fransman gaf na afloop aan dat Senna het 'pact' had verbroken door hem in te halen nadat Prost na de eerste bocht aan de leiding reed. Dat klopte volgens Ayrton niet, want het 'pact' zou alleen gelden voor de eerste start. Aangezien de race al gestart was waren beide vrij om te racen. Vanaf dat moment was de Fransman op oorlogspad. Senna had vanaf het moment dat hij Prost passeerde een makkelijke race, hij reed 40 seconden weg bij zijn teamgenoot en zette de rest van het veld op één ronde. Prost had nog het geluk aan zijn zijde door te spinnen, maar niet vast te komen zitten in de grindbak. "Alain zette in het begin van de race nog wat druk, maar ik kwam in mijn ritme en opende een gat van zes seconden. Nadat hij van de baan spinde, was er geen druk meer van achteren",  verklaarde Ayrton na de race.

Monaco

De dominantie tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van Monaco in 1988 bleek geen toeval te zijn. Ayrton's pole position-ronde van dat jaar is in de loop der jaren tot 'kunst' gemaakt, maar de pole-lap van 1989 mocht er ook wezen. In een direct gevecht met Alain Prost was Ayrton meer dan één seconde sneller. De eerstvolgende niet McLaren-auto was de Williams van Thierry Boutsen die twee seconden aan zijn broek kreeg. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Ayrton terug wilde slaan na zijn dramatisch verlopen race in 1988. Het betekende de zesde pole position op rij. Tijdens de start weigerde de auto van Derek Warwick dienst. De start werd uitgesteld en alle coureurs stonden klaar voor de tweede start. Waar Ayrton in de voorgaande Grands Prix nogal wat problemen had om goed weg te komen, was het deze keer niet het geval. Na een uitstekende start reed Ayrton snel weg bij Alain Prost. Gedurende de race wist Ayrton op een slimme manier de problemen met de achterblijvers te ontwijken. Prost daarentegen kende meer problemen. Gedurende lange periodes in de race kon de Fransman niet de juiste punten kiezen om de achterblijvers voorbij te gaan. Prost zat meerdere malen klem en dat resulteerde ook in een achterstand op de finishlijn van 52 seconden. Grootste oorzaak van deze opgelopen achterstand was niet alleen het stuntelen bij het inhalen van achterblijvers, maar ook een blokkade in de Loews Hairpin door Andrea de Cesaris en Nelson Piquet. De McLaren-coureur verloor hierdoor heel veel tijd. In een race, die geen pistops kende, was Senna duidelijk de koning van Monaco.

Ayrton liet geen ruimte voor speculatie of hij klaar was voor een tweede titel. Zelfs met een kapotte tweede versnelling, een probleem dat Ayrton in het begin van de Lees verder op de volledige sitewedstrijd kreeg, was het duidelijk dat er geen maat stond op de Braziliaan. Het zou de eerste van vijf achtereenvolgende overwinningen worden op Monaco. De Braziliaan heeft gedurende de rest van zijn (te korte) leven alleen maar overwinningen behaald in het prinsdom.  "Gezien de problemen die ik had met de versnellingsbak is dit een geweldig resultaat", vertelde Ayrton. "Ik verloor eerst mijn eerste versnelling en vijf ronden laten mijn tweede versnelling. Daarna heb ik mijn rijstijl aangepast met de tools die ik beschikbaar had. Ik moest daarna mijn snelheid houden om Prost te laten zien wat ik aan het doen was", vertelde Ayrton direct na de race. Na de race stonden Prost en Senna gelijk in de stand om het kampioenschap. Prost scoorde drie tweede plaatsen, Senna twee eerste plaatsen. Op punten stond Ayrton voor op Prost, aangezien zijn twee overwinningen zwaarder zouden tellen dan de drie tweede plaatsen van Prost.

Mexico (evenaring van Jim Clark's record)

De 33e pole position kwam in Mexico, een evenaring van het record van Jim Clark. Ayrton's pole tijd was 0.408 seconde langzamer dan zijn pole position van 1988, maar wel 0.897 seconde sneller dan de tijd van Alain Prost. Gerhard Berger, die zijn rentree maakte na de crash in Tamburello, kwalificeerde zich als zesde. Ayrton gaf aan Globo aan dat hij blij was om Berger weer terug te zien in de auto. Het zou de eerste basis zijn van een langdurige vriendschap tussen beide coureurs. Bij de start nam Ayrton de leiding, hij werd gevolgd door Mansell en Berger. De Ferrari's zaten de McLaren op de hielen en teamgenoot Prost ging als vierde de eerste bocht in. In de eerste ronde was een een crash waarbij Stefano Modena en Olivier Grouillard betrokken waren. De organisatie besloot tot een code rood. De wedstrijd werd stilgelegd en iedere coureur kon zijn oorspronkelijke grid-positie weer innemen. Dit was goed nieuws voor Prost die een slechte start had.

Bij de tweede start nam Ayrton opnieuw de leiding, dit maal voor Prost. Ayrton was niet blij met de procedure, hij was van mening dat Prost vanaf de vierde plek had moeten starten. Het werd toen al duidelijk dat er meer aan de hand was tussen beide. Waar in Monaco nog gesproken werd van een verzoeningsgesprek, bleek daar in Mexico niets van waar te zijn. Ayrton moest zijn 'psychologische oorlogsvoerig' met Prost op hetzelfde niveau hebben als de Fransman. Het was immers duidelijk hoe bruut Prost met zijn teamgenoten kon omgaan. In het begin van de race kon Prost goed volgen aangezien de Fransman op een zachtere compound banden was gestart. Toch kon hij niet aanhaken en na afloop van de race verklaarde Prost dat hij twijfels had over de Honda V10-motor die hij had in vergelijking met die van Ayrton. Prost kwam wel elke keer sneller uit de laatste bocht, maar Ayrton wist op het rechte stuk steeds de Fransman voor te blijven. Door gedurende een langere tijd achter Ayrton vast te zitten rookte Prost zijn banden op. Hij kwam uiteindelijk de pits is en kreeg van het team een nieuwe set zachte banden. Prost had over de radio aangegeven dat hij naar de harde optie wilde wisselen. Prost kwam daarna nog een keer binnen om de juiste banden te laten monteren. Zijn race was verloren. Ayrton won de race met vijftien seconden voorsprong op de Williams van Ricardo Patrese en een halve minuut voorsprong op de Tyrrell van Michele Alboreto. Prost finishte uiteindelijk op bijna één minuut als vijfde.

Na afloop van de Grand Prix bood Ron Dennis zijn excuses aan. De Britse-teambaas was van mening dat McLaren een fout had gemaakt en de race van Prost verpest had. Prost kwam met het statement dat hij twijfelde of hij wel op de juiste plek zat bij McLaren. De Fransman insinueerde dat Senna 'prioriteit' zou krijgen van McLaren en van Honda. Al met al had Ayrton een geweldige dag aangezien zijn vriend Emerson Fittipaldi zijn eerste Indianapolis 500 won. Tijdens het interview na de race grapte Ayrton op de vraag waarom hij zo goed was gestart tijdens de Mexicaanse Grand Prix: "Het antwoord is simpel, ik was namelijk voorbereid voor drie herstarts." Met zijn overwinning nam Ayrton een grote voorsprong in het kampioenschap. Zijn 27 punten waren er zeven meer als zijn directe concurrent, maar er van uitgaande dat de titelstrijd van 1988 zich zou herhalen, zou de stand 3-0 staan betreffende het aantal overwinningen.