Ayrton Senna Special: Deel 32 - Oorlog in het team - Terug in de titelstrijd? (1989)

Na vier dramatische Grand Prix waarin Ayrton geen punten wist te scoren begon Ayrton met twintig punten achterstand aan het tweede deel van het seizoen. De races in Duitsland, Hongarije en België zouden bepalen of Ayrton zijn opgelopen schade zou kunnen inhalen. Keerzijde van de medaille was het idee dat het kampioenschap in rap tempo voorbij zou zijn. De drie Europese Grands Prix bij de start van het tweede deel waren van cruciaal belang.

Duitsland (Ayrton slaat terug)

Het weekend in Duitsland begon met problemen. Tijdens de vrijdagsessie reed Ayrton over een kerbstone en dit sloeg een groot gat aan de onderkant van de auto. Terug in de pits kwam het team erachter dat er veel werk voor nodig was om de schade te repareren. Het probleem voor McLaren was dat het slechts drie transversale versnellingsbakken in Hockenheim had. Een transversale versnellingsbak is een bak die de overbrenging tussen de motor en de versnellingsbak korter maakt. Het was in de jaren '90 gebruikelijk dat men met dit soort versnellingsbak reed, na de introductie van de semiautomatische versnellingsbak was een transversale versnellingsbak niet meer gebruikelijk. Uit voorzorg gaf teammanager Jo Ramírez de opdracht aan het testteam (dat onderweg was naar Imola), te stoppen in Dijon (Frankrijk) voor het geval een vervangend chassis nodig had. Toen men er in de loop van de dag achter kwam dat het chassis van Ayrton niet te herstellen was, besloot men het testteam naar Duitsland te laten komen. Door deze wijziging was McLaren op zaterdagmorgen weer met drie auto's voorzien. Pole Position ging naar Ayrton, hij was bijna één seconde sneller dan Prost.

Berger vertrok als een raket op zondag, de Oostenrijker haalde vanaf de vierde plaats Prost en Senna in. Op weg naar de eerste chicane stelde Ayrton orde op Lees verder op de volledige sitezaken door de Ferrari-coureur in te halen. Bij de Ostkurve-chicane haalde Prost Berger in en lagen de beide McLaren-coureurs weer eerste en tweede. Het eerste gedeelte van de race was vrij eenzijdig: twee McLarens die bij elkaar reden en twee Ferrari's die bij elkaar reden. Deze setting zou dertien ronden aanhouden, daarna kreeg Berger een lekke band op het stuk richting de eerste chicane. De Oostenrijker kon zijn Ferrari niet afremmen en vloog over de kerbstone heen. Dit betekende dat Nigel Mansell een plaatsje opschoof. Prost bleef in de tussentijd tegen de versnellingsbak van Senna aankijken. Gedurende de eerste zestien ronden reden de beide auto's onafscheidelijk tot het moment dat Prost zijn pitstop maakte. Prost wilde de undercut toepassen en stond na 8.98 seconden klaar op de grond. Toch duurde de stop langer omdat hij nog eens tien seconden moest wachten totdat het linker achterwiel vast zat. Toen daarna Nigel Mansell zijn stop maakte had Ayrton een enorm gat en besloot ook te wisselen. Zijn stop duurde nog langer dan de stop van Prost en hij kwam na 23 seconden stilstaan zelfs achter de Ferrari van Nigel Mansell terecht. Mansell had overigens bij zijn eigen pitstop van 6.87 seconden ook een probleem, het kostte de Engelsman vijf extra seconden. Prost leek een gewonnen race te rijden maar ronde na ronde bleef Ayrton de druk op de Fransman houden. Uiteindelijk kreeg Prost een probleem met zijn versnellingsbak en kon Ayrton hem aan bij het ingaan van het stadion voorbij gaan. Het gat naar Nigel Mansell was inmiddels al bijna opgelopen tot bijna één minuut. Prost verloor in de laatste twee ronden in totaal achttien seconden, dus de ernst van het verlies van de zesde versnelling van Prost was duidelijk. Ayrton kreeg, na drie uitvalbeurten door mechanische pech, eindelijk een keer het geluk aan zijn zijde. Door de overwinning liep hij slechts drie punten in op Prost, maar bracht zijn totaal aan overwinningen op vier, ééntje meer dan Alain Prost.

Tijdens de persconferentie na de race weigerde Ayrton te speculeren over de vraag of Prost de race had gewonnen met een werkende versnellingsbak. Hij verklaarde dat hij zich alleen maar zorgen maakte over het winnen van de race nadat hij vier achtereenvolgende keren was uitgevallen. Prost, aan de andere kant, was er van overtuigd dat hij geen moeite zou hebben om Senna achter zich te houden als hij geen problemen met de versnellingsbak had gehad.

Hongarije (Mansell en zijn historische inhaalactie)

Voor het eerst gedurende het seizoen 1989 stond er geen McLaren op pole position. Riccardo Patrese reed de Williams verrassend naar de snelste tijd, Ayrton stond naast hem op de eerste rij, Alex Caffi was een verrassende derde in zijn Dallara-Ford. Concurrent Prost kende een moeizame kwalificatie, hij startte als vijfde. Bij de start nam Patrese de leiding en volgde Ayrton. Caffi was derde maar zou gedurende de race terugvallen omdat het Pirelli-rubber in vergelijking met de Goodyear-band een kortere levensduur had. Prost zat na enkele ronden steady in vierde positie. Het lukte hem niet om daardwerkelijk verder naar voren te komen. Wie dat wel lukte was Nigel Mansell. De Ferrari-coureur, als twaalfde gestart, kende een raketstart en lag na enkele ronden op de achtste plaats. De Engelsman bleef mensen inhalen en sneed als een warm mes door de boter. Na 28 ronden besloot Gerhard Berger zijn banden te wisselen, dit betekende dat de druk van achteren voor Ayrton weg was. Patrese aan de voorkant was nog steeds in staat om Ayrton af te houden. Mansell passeerde vervolgens Prost voor de derde plaats en reed richting de achterkant van Ayrton. In de tussentijd kreeg leider Patrese een probleem met zijn radiateur, Senna en Mansell konden hem daardoor makkelijk voorbij gaan. Patrese zou kort daarna zijn Williams aan de kant zetten.

Vanaf de 50e ronde zette Mansell de druk op Ayrton. De Ferrari was veel sneller maar Ayrton kreeg het voor elkaar om Mansell gedurende enkele ronden achter zich te houden. Toen beide coureurs de achterkant van Stefan Johansson's Onyx naderde moest Ayrton remmen en uitwijken, Johansson zat in de sandwich en Mansell maakte een van zijn mooiste inhaalacties ooit. Mansell reed daarna naar zijn tweede overwinning van het seizoen en Ayrton eindigde als tweede op 26 seconden. Door de vierde plaats van Alain Prost scoorde Ayrton drie punten meer dan zijn Franse concurrent. In de strijd om de titel was het gat veertien punten tussen Prost en Senna, Mansell volgde op acht punten van Ayrton als derde. Gerhard Berger bleef na de Hongaarse Grand Prix, de tiende ronde van het kampioenschap, puntloos.

België (Broodnodige zege)

Ayrton had goede herinneringen aan het Belgische-circuit. In 1985 behaalde hij er in de regen zijn tweede overwinning, in 1988 legde hij de basis voor zijn eerste wereldtitel op een droog circuit. Ayrton was in de regenachtige omstandigheden tijdens de vrijdagtraining niet de snelste. Het was Gerhard Berger die de Ferrari op vrijdag op de provisional pole kon zetten. Op zaterdag stelde Ayrton orde op zaken door op een droge baan bijna zes tienden sneller te zijn dan Alain Prost. Voormalig wereldkampioen Nelson Piquet wist zich voor deze Grand Prix niet te kwalificeren.

De race zou plaatsvinden onder natte omstandigheden. De race werd gedurende een lange tijd uitgesteld omdat het te nat was om te rijden. Bij de start nam Ayrton de leiding voor Prost en Berger. Mansell, als zesde gestart schoot door naar de vierde plaats. Het was duidelijk dat Ayrton zich als een vis in het water voelde, na twee ronden was de voorsprong van de Braziliaan 3.8 seconden op teamgenoot Prost. In de negende ronde viel Gerhard Berger voor de achtste keer achter elkaar uit. Het was zijn tiende uitvalbeurt in tien races. De Oostenrijker had de Grand Prix Lees verder op de volledige sitevan Monaco overgeslagen na zijn dramatische crash in San Marino. In de tussentijd werd bekend dat Gerhard Berger de nieuwe teamgenoot zou worden van Ayrton bij McLaren vanaf 1990. Ayrton reed een relatief 'makkelijke' race. Zijn voorsprong op Prost was inmiddels halverwege de race gegroeid naar twaalf seconden. In het verloop van de race slinkte de voorsprong van Ayrton maar dat kwam mede omdat Prost onder druk werd gezet door de Ferrari van Nigel Mansell. Mansell en Prost maakte er een gevecht voor de tweede positie van. De aankomende teamgenoten gaven elkaar geen duimbreed toe maar reden desondanks met respect tegen elkaar. Prost kon Mansell afhouden en op een veilige tweede plaats finishen. Ayrton won 1.304 seconden voorsprong op Alain Prost, maar dit beeld is ietwat vertekend. Mansell werd derde en scoorde zodoende zijn vijfde podiumplaats op rij.

Balestre ging mee naar het podium en de FISA-president toonde aan miljoenen kijkers wie zijn twee favorieten waren: Mansell en Prost. Prost verklaarde na afloop van de race: "Ik ben teleurgesteld want de auto was goed. Het was een verrassing voor mij om in de buurt van Ayrton te blijven aangezien ik niet graag in deze condities race." Ayrton vertelde in het post-race interview dat: "De sleutel naar het succes bij het rijden in de regen is de controle houden over je natuurlijke instincten. Je moet weten wat je kan maar vooral wat je niet kan, alles binnen de limiet."  Met zijn tweede overwinning in drie races liep Ayrton opnieuw in op Prost in de strijd om de titel. Het gat was nu elf punten met vijf overwinningen tegenover de drie van Prost.