Ayrton Senna Special: Deel 37 - Slecht jaar voor de sport - Suzuka (1990)

Na een goede serie in het midden van het seizoen kwam het uiteindelijk aan op de laatste vier wedstrijden. Met Portugal, Spanje, Japan en Australië voor de boeg, was het verschil tussen Ayrton en Prost zestien punten. Doordat de elf beste resultaten zouden gelden, kon Ayrton in Portugal al kampioen worden. Vanaf 1991 zouden alle wedstrijden tellen en kreeg de winnaar tien punten voor een Grand Prix-overwinning. Tot en met 1990 gaf Formule 1 negen punten aan de winnaar. Ayrton had bij het ingaan van de Portugese Grand Prix in tien wedstrijden punten gescoord, Prost had in negen races zijn punten behaald. Elk resultaat in de punten betekende voor Ayrton dat hij op elf scores zou komen die mee zouden tellen. Prost van de andere kant had met Portugal nog voor de boeg in twee Grand Prix de mogelijkheid om achttien punten toe te voegen aan zijn elf beste resultaten.

Portugal (Solide naar een tweede plaats)

De titel kon al beslist worden in Portugal. Als Ayrton zou winnen zou hij het voor Prost onmogelijk worden om hem in te halen. Desondanks gaf Prost zich niet gewonnen, hij zou als tweede starten tijdens deze wedstrijd die uiteindelijk door teamgenoot Mansell gewonnen werd. Ayrton eindigde als tweede, Prost als derde. Mansell was Ayrton uiteindelijk met nog twintig ronden te gaan voorbij gegaan. De race werd afgebroken door een ongeluk van Alex Caffi. "Het kampioenschap was het belangrijkste voor mij. Ik moest rijden met het kampioenschap in het achterhoofd en daarom is een tweede plaats een uitstekend resultaat voor mij. Ik had geen probleem, Nigel haalde mij in toen hij in de slipstream kwam. Hij reed een goede race en hij was goed met het inhalen van de achterblijvers", verklaarde Ayrton.

Spanje (Spanning keert terug)

Onder het oog van slechts 15.000 toeschouwers kreeg Ayrton de ideale kans om zijn titel in Europa al veilig te stellen. De Grand Prix van Spanje werd opgeschrikt door de enorme klapper die Martin Donnely maakte op vrijdag. Van de Lotus was niets meer over en Donnely lag midden op het asfalt. Ayrton gaf om de andere coureurs (dat liet Allen Berg al blijken tijdens ons exclusieve interview) en besloot naar het plek des onheils te gaan. Bij terugkomst in de pits was het te zien dat de Braziliaan vocht tegen zijn tranen. Het vreemde aan het hele verhaal is dat Ayrton bij het vallen van de groene vlag over het circuit ging alsof er niets aan de hand was. Hij pakte met een nieuw baanrecord zijn 50e pole position uit zijn carrière. Tijdens de race reed Ayrton aan de leiding, Prost volgde. Tijdens de pitstop-cyclus maakte Ferrari een snellere stop dan bij McLaren. Ayrton verloor de leiding en reed achter Prost op het moment dat het duo de nog niet gestopte Nelson Piquet wilde inhalen. Piquet schoot door het grind, legde rommel op de baan en deze rommel zou er uiteindelijk voor zorgen dat Ayrton oververhittingsproblemen kreeg. Ayrton viel uit en Prost won de race. Het verschil tussen de Braziliaan en de Fransman was negen punten. Ayrton had meer race-overwinningen en zou bij een uitval van Prost in Japan of Australië kampioen zijn. "Dit is het meest slechte scenario om voor een kampioenschap te vechten", vertelde hij na afloop van de race.

"Ik was in de pits en de training werd afgebroken. Ik hoorde van verschillende mensen dat er een ongeluk gebeurd was en dat het Martin Donnely was. Het was verschrikkelijk. Ik besloot om er naar toe te gaan. Ik wilde het zien, ik wilde weten wat de situatie was. Miljoenen dingen schoten door mijn hoofd toen ik realiseerde dat ik mijn passie niet zou opgeven toen ik zag wat er gebeurd was. Ik moest er op dat moment even afstand van nemen en teruggaan naar mijn auto. Ik moest opnieuw in de auto stappen en het nog beter doen als hiervoor. Daardoor kon ik alles wat er daar gebeurd was vergeten. Ik was gewoon nog niet klaar op ermee te stoppen. Ik wilde mijn droom najagen, dat is mijn leven", verklaarde Ayrton na het ongeval van de Lotus-coureur in Jerez.

De schande van Suzuka

Op de woensdag voorafgaande aan de wedstrijd vroeg Ayrton aan de organisatie van de race of men de eerste en tweede startplaats op de startgrid konden wisselen. Ayrton was van mening dat de plek waar de polesitter van start zou gaan altijd op de racelijn zou moeten liggen. In dit geval lag de plaats van de pole position aan de andere (vuile) kant. Ayrton's verzoek werd afgewezen, desondanks bleef hij vechten voor zijn pole position. Op zaterdag wilde McLaren proberen om beide coureurs op de eerste rij te krijgen. Helaas voor Ayrton had Ferrari hetzelfde doel voor ogen en zorgde voor een kwalificatie-setup voor beide coureurs. Prost reed op zaterdag naar de tweede tijd en kreeg de 'beste' startplaats.

Na afloop ontstond er commotie omtrent deze procedure. Het was duidelijk dat deze situatie niet voor het eerst had plaatsgevonden. Ayrton had al meerdere malen met dit probleem te kampen gehad. Ook in Duitsland (Hockenheim) lag de pole position aan de verkeerde kant van het rechte stuk. Ayrton had gedurende het seizoen meerdere gesprekken met Roland Bruynseraede aangegeven dat dit moest veranderen.

Spanningen

De spanningen liepen hoog op in Japan. Tijdens de briefing voorafgaand aan de race kwam er opnieuw controverse. Bruynserade begon de briefing met de routinematige instructies. Opnieuw kwam het 'missen' van de chicane ter sprake. Dit onderwerp trok de aandacht van Nelson Piquet:

Bruynseraede: "De race zal 53 ronden hebben. Wie de chicane mist, moet teruggaan en de juiste lijn volgen."

Nelson Piquet: "Het veiligste is: als je een chicane mist, houden de stewards je tegen. Oké? Als er geen verkeer is, laten ze je gaan. Als je je moet omdraaien en achteruitrijden tegen het verkeer in is dat gevaarlijk. Want als er een andere auto komt en ook mist, zal deze tegen je aanrijden".

Bruyenseraede: "Oké. Voelt iedereen dat zo?"

Coureurs: "Ja!

Op dit punt staat Senna op en loopt direct naar de uitgang van de kamer.

Ayrton: "Ik kan er niet tegenop. Ik kan dit niet verdragen. Het is een grap. Na wat er vorig jaar is gebeurd, is het een grap, deze situatie. Dat is hier gewoon bewezen. Ik heb niets gezegd en je ziet iemand die het punt aan de orde stelt en iedereen is het daarmee eens. En vorig jaar was echt slecht voor mij."

"Ik wist dat Balestre onderdeel van dit probleem was, ik ben zo vaak genaaid door het systeem. Vandaag zal het mijn dag moeten worden, het zal op mijn manier moeten gaan." Het gevecht tussen Prost en Senna zou uiteindelijk 800 meter duren. Bij het ingaan van de eerste bocht kwamen beide coureurs met elkaar in contact en daardoor was hun race en het kampioenschap voorbij. Toen de stofwolken waren weggetrokken bleek Ayrton de wereldkampioen van 1990 te zijn. Het was zijn wraak op het systeem, Balestre, Prost en het mislopen van de titel in 1989. Senna vond de crash niet zo schokkend: "Vorig jaar verloor ik de titel door een crash, dit jaar win ik hem. Het enige verschil is dat het aan het begin van de race al klaar was."

"We gingen op de eerste bocht af en we maakte contact", vertelde Ayrton na de crash in Suzuka aan John Bisignano. "Ik ben het er helemaal mee eens dat de pole position aan de verkeerde kant van de baan was. Je rijd je ballen eraf om op pole position te komen en dan zetten ze je aan de verkeerde kant van de baan", vertelde hij. "Het is geen slecht gevoel," zei hij toen hij gevraagd werd hoe het voelde om kampioen te zijn. Ron Dennis verklaarde na afloop dat Ayrton niet trots was op de manier zoals het gelopen was. Hij had volgens de teambaas een conflict in zijn hoofd.